was, omdat juist daarin zijn zending bestond de zondaars te troosten en te bekeren, en omdat Hij geen Farizeeën tot leerlingen kon gebruiken. Zij kwamen nu terug in de synagoge en zeiden spottend: “Meester, hier is nog een man, wilt Gij hem misschien ook nog (op deze sabbat!) genezen?” Toen riep Jezus tot de man met de verdorde hand te naderen en in het midden te komen staan. Dan zei Hij: “Uw zonden zijn u vergeven.” Maar de Farizeeën verachtten de man, die bij hen niet in geur van heiligheid stond en zij zeiden: “Zijn verdorde hand heeft hem toch niet belet te zondigen.” Nu vatte Jezus zijn hand en boog de vingeren recht en zei: “Gebruik uw hand.” Toen strekte de man de hand uit en was genezen en ging dankend daar vandaan. Jezus verontschuldigde nog de man tegen hun laster en betoonde medelijden met zijn zwakheid en noemde hem een goedhartig man460. De Farizeeën, diep vernederd, vol nijd en bitterheid, noemden Jezus om deze genezing een sabbatschenner, bedreigden Hem met aanklacht en gingen dan heen. Er waren ook Herodianen in de nabijheid van de synagoge en de Farizeeën hielden raad met hen, hoe zij Jezus op het paasfeest te Jeruzalem zouden kunnen belagen, in hun macht krijgen, zich van Hem ontmaken, enz. Jezus at en sliep in het huis van Petrus. 460 Een goedhartig man. – Volgens de H. Hiëronymus, die zich in zijn uitleg op Mt. 12, 3 beroept op het evangelie der Hebreeën, was hij metselaar van beroep; hij verdiende eerlijk zijn brood en was (door zijn ziekte) tot de bedelstaf gedwongen. Hierover beschaamd verlangde hij door Jezus genezen te worden (cfr. Beaufays, I, 72-73). Fascikel 20 1691