Jezus te Magdala. 934. De plaats Magdala is niet groter dan Haus-Dülmen (= gehucht 3 km ten zuidwesten van Dülmen, waar K. in leefde en stierf). Het dorp ligt vooraan op een kaap die in het Meer vooruitsteekt. Van achteren is het door de heuvel omgeven en zijn ligging is zó, dat er slechts de middag- en avondzon in schijnt (te verstaan met een korreltje zout). De omgeving is vochtig en nevelig, vooral in het nabije ravijn. Zij gingen niet aanstonds in dit dorp; het schip van Petrus lag aan een zandbank, die men langs een brug bereikte. Zodra zij aan land gingen, kwamen verscheidene bezetenen toegelopen, die tot Jezus deze woorden riepen: “Wat komt Hij hier doen, laat ons hier toch met rust!” En toch kwamen zij uit eigen beweging naar Hem toe. Hij bevrijdde hen en zij dankten Hem en gingen in het dorp. En nu kwamen er vele mensen uit met nog andere bezetenen. Van de leerlingen gingen Petrus, Andreas, Johannes, Jakobus en zijn neven met die mensen mee in het dorp en ze genazen meerdere zieken en bezetenen. Er waren ook vrouwen met de stuipen bij; de leerlingen dreven de duivelen uit en geboden aan de ziekten te wijken in de naam van Jezus van Nazareth en ik Bij de grot aan de oostzijde van het dorp is een kunstmatig terras, waarop een toren gestaan heeft van 10 m bij 4 m. Van deze toren of fort heeft het dorp zijn naam, want Magdala is de Aramese vorm van het Hebreeuwse woord ‘Migdol’, d.i. ‘toren’. Verder past deze ligging in het kader van heel het volgende verhaal, het zoveelste bewijs van Jezus’ goddelijke macht en barmhartigheid, maar tevens een welkom mikpunt voor de vrijzinnige kritiek, die hier eens te meer door onze zienster de mond gestopt wordt. De diepe kloof, waarin het water van het moeras van Gergesa zijn afloop heeft, mondt 3 km verder, een uur ten zuiden van het Magdala in het Meer uit. Ook de kwalificatie ‘diepe’ kloof is juist; vandaar ook dat ze duister en nevelig is. Fascikel 20 1704