Hij begaf zich nu met de leerlingen naar het schip en zij voeren, alsof zij naar Tiberias het Meer wilden overvaren. Maar zij wendden zich dan weer oostwaarts en legden aan, omtrent een uur zuidelijk van de bergengte en zij aten en sliepen op het schip. (zie kaartje, nr. 934, de boog over het Meer). Dit Magdala is hier geen vesting noch slot, maar slechts een onbeduidende plaats, zelfs kleiner dan Betsaïda. Men kan van hier niet goed naar de bergengte gaan, aangezien de ene bergwand van die kloof (de noordelijke) zich ervóór verheft en zich ver, ja, schier tot tegen het Meer verlengt en de weg bemoeilijkt. (Dat men moeilijk het ravijn kan bereiken, is weer met een korreltje zout te verstaan, maar juist ten noorden van de engte komt het gebergte met zijn voet het naast bij het Meer, ja, tot op een afstand van 30 stappen; zo smal is hier de kustvlakte. Wil men recht naar het ravijn een paar km ten oosten van zijn uitmonding, dan moet men over die helling.) Er is hier maar één landingplaats. Het dorp leeft meest van Hippos, waar handel en nijverheid bloeien. Er komt een karavaanweg uit het oosten over Gergesa naar Hippos, waar veel handel is. Het GEWEST van Magdala heet ook het GEWEST van Dalmanoeta, dat een paar uren zuidelijker aan gene zijde van de bergengte ligt. Fascikel 20 1710