en wist en verstond en overal ging en alles haalde en herkende op zekere bezweringen, maar dit alles deed de duivel in hem476. Zo gebruikten dus de heidense goochelaars, die in groot getal van Gergesa uit in het ‘Tien-steden-land’ en ook in andere steden rondtrokken, de duivel in die arme man om hun brood te verdienen. Wanneer zij het Meer over vaarden, was hij niet in het schip, maar hij moest op hun bevel er naast zwemmen, zoals hier bij ons een hond met het rijtuig van zijn meester meeloopt. Niemand bekommerde zich nog om hem; men hield hem voor verloren; hij had gewoonlijk geen onderdak, lag meest in graven en holen, en zij die hem uitbuitten, mishandelden hem nog op de koop toe. Hij was reeds een hele tijd in Kafarnaüm, maar had tot nog toe niemand die hem tot Jezus bracht, doch nu kwam hijzelf en werd genezen: de Heer erbarmde zich over de ellendige man. Jezus leraarde en heelde met het begin van de sabbat ook nog in het genezingshuis bij de poort in Kafarnaüm (steeds hetzelfde leerhuis, fasc. 20, nr. 922, voetnoot 459). Hij leerde nog over enige plaatsen die in de bergrede voorkomen. 476 Zij verdienden hun brood met de bezetene ... Dit alles deed de duivel in hem. Over het bezeten meisje en waarzegster uit Hand. 16, 16 lezen wij in het boek ‘Paulus’ van Holzner: “Omdat zij tot de slavenstand behoorde, was zij een bron van buitengewone inkomsten voor haar patroons. Voor zulke slavinnen werd een hoge som betaald. In onderhavig geval schijnt de slavin in dienst te hebben gestaan van een corporatie van heidense priesters, die het krankzinnige meisje uitbuitten.” (blz. 216). “Hier, evenals vroeger op Cyprus en te Lystra kwam Paulus dus opnieuw in aanraking met die beangstigende macht die de antieke wereld, de onverloste mensheid tiranniseerde en op het heidendom haar stempel drukte. Helse machten hadden een menselijke levenssfeer aan hun heerschappij onderworpen.” (blz. 218). Fascikel 21 1739