waarop het zaad valt; zij wilden echter het beeld van de steenachtige grond niet begrijpen en twistten daarover met Hem. Maar Hij bracht hen tot zwijgen; en toen zij Hem uitnodigden om hij hen de sabbat te komen vieren, antwoordde Hij dat Hij hen terwille van de verloren schapen wilde vergezellen, maar dat de Sadduceeën – onder die afgevaardigden waren er enkele – aanstoot aan Hem zouden nemen. Zij wedervoeren: “Rabbi, laat dit ONZE zaak zijn!” Nog zei Jezus dat Hij hen goed doorzag en dat hun ongerechtigheid het land vervulde. Hij trok dan in het gezelschap van vele Betanaren opwaarts naar Safed, dat aan deze zijde van de berg zo steil tegen de helling aangebouwd is, dat het dak van het ene huis reikt tot de voet van het ander; de wegen liggen dieper dan de huizen, waartoe men opklimt met trappen die in de rotswand uitgehouwen zijn. Men heeft wel een half uur nodig om de hoogte te bestijgen en bij de synagoge te komen, waar de berg een breder vlakte krijgt, want daar is de helling naar het noordoosten minder steil. Vóór de stad werd Jezus door vele goede lieden feestelijk onthaald; zij omringden hem met groene takken (fasc. 6, nr. 142, voetnoot 319) en vergezelden Hem onder gezang. Men waste Hem en de leerlingen de voeten en bood hun de welkomsverversing aan. Zo kwam Hij bij de synagoge waar vele mensen verzameld waren, want het tempelwijdingsfeest werd heden gesloten en het (de octaafdag) viel samen met het Nieuwe- Maan-feest en het was sabbat (verplichte rust wegens de octaafdag). Ook om Hem en de leerlingen te zien was de gehele stad op de been. (We hebben in nr. 949 gezien dat het tempelwijdingsfeest een dag  vervroegd was en op 24 Kislew gevierd werd.  Kislew heeft 30 dagen  en zo viel de octaafdag op 1 Tebet.    Fascikel 21 1784