Ik zag dat beide partijen bloed uit de ringvinger in een glas wijn lieten druipen en het dronken, dat zij ringen wisselden en nog andere gebruiken onderhielden. (cfr. fasc. 12, nr. 382, laatste alinea). Na de synagogedienst begon de bruiloft met dans, maaltijd en spel, waarop Jezus en de leerlingen uitgenodigd werden; ze had plaats in het feesthuis, een prachtig openbaar gebouw dat met zuilen ondersteund was. De huwelijksparen waren niet alle uit de stad; verscheidene, waaronder ook arme, waren uit nabijgelegen dorpen, allen vierden hun bruiloft heden hier gezamenlijk, omdat zij, op de tijding van Jezus’ bezoek, dit met elkander zo hadden afgesproken. Een deel van de jonge mannen en der ouders waren tegenwoordig geweest bij Jezus’ prediking in Kafarnaüm. De lieden waren hier in het algemeen goed van aard, menslievend en de bruiloften der arme paren werden nu door die van de rijken luisterrijker en nochtans beterkoop. Ik bemerkte dat de gasten zekere giften brachten498 en dat ook Jezus voor zichzelf en zijn leerlingen geld ten geschenke gaf, maar zij stuurden het Hem, met toevoeging van enige korven fijne feestbroden, naar zijn herberg terug. Aanstonds liet Hij daar alles onder de armen uitdelen. Hier had in het begin een bruiloftsdans plaats; het ging er zeer matig toe en met langzame schreden; de bruiden waren gesluierd; de paren stonden tegenover elkaar, en elke bruidegom danste eenmaal met elke bruid; zij raakten elkander niet aan, maar vatten 498 Giften. – In een uitvoerige beschrijving van de huwelijksgebruiken in het Overjordaanse onder de bedoeïenen, zegt P. Gerrits: “De bruidegom zit nu te midden van zijn vrienden op een tapijt en ontvangt verschillende geschenken.” (‘t H. Land, 3e jg. blz. 93). Fascikel 21 1817