hebben de wonderbare Profeet op zulk een nabije plaats te kunnen zien en horen en meteen al uw vriendinnen daar weer te vinden; Gij hebt onlangs door de zalving van Jezus op het gastmaal te Gabara, bewezen dat Gij al wat verheven en heerlijk is, weet te waarderen, waar het zich ook vertone. Gij moogt toch nu ook weer Degene komen groeten, die Gij eens zo edelmoedig en zonder mensenvrees de schoonste openbare hulde hebt bewezen.” Het is niet te zeggen met welke liefde en geduld Marta haar toesprak en Magdalena’s woedende reacties verdroeg. Tenslotte antwoordde Magdalena: “Wel! ik zal gaan! maar niet met U! Gij kunt vooruitgaan, want ik wil niet zo verwaarloosd gekleed daar verschijnen; ik kleed en versier mij overeenkomstig mijn stand en ik zal mij van mijn vriendinnen laten vergezellen.” Hierop scheidden zij van elkander; het was reeds laat in de nacht. 984. De volgende morgen zag ik hoe het toilet van Magdalena in orde werd gebracht. Zij liet Marta roepen en sprak in haar tegenwoordigheid altijd verachtend, bijtend en kortaf. Marta liet het over zich heengaan, oefende groot geduld en bad ondertussen ononderbroken tot God, opdat Hij zou maken dat zij meeging en van leven veranderde. Ik zag hoe Magdalena zich door haar twee dienstmeiden liet wassen en zalven. Zij zat op een lage stoel, had een fijn wollen voorschootje aan tot tegen de knieën en had een fijnwollen doek met een halsopening over haar rug en borst hangen. Twee dienstmeiden wasten haar voeten en armen en zalfden die met reukwerk. Ook haar haren, in drie delen boven de oren en van achteren gescheiden, werden zeer glad gelegd, gekamd, gezalfd en gevlochten. Zij trok dan een zeer fijn wollen hemd aan en daarover een groen kleed met gele bloemen, waarvan ik een stuk bezit, en hierboven nog een vouwenrijk gewaad. Fascikel 21 1831