eeuwigen dage.” Magdalena was door haar hevige ontroeringen en door haar hevig berouw en tranen niet meer als een mens, maar als een waggelende schim, doch in weerwil van haar tranen en vermoeidheid, het gevolg van haar schokkende emoties, was haar ziel nu gerust. Allen troostten haar met liefde en zij smeekte allen om vergiffenis. Toen nu de andere vrouwen naar Naïm vertrokken en zij te zwak was om te volgen, gingen Marta, Anna Kleofas en Maria de Sufanietin met haar naar Damna, om, na enige rust, de volgende morgen te volgen. De overige H. Vrouwen gingen over Kana naar Naïm; ik geloof dat zij Kana heden bereikten en daar overnachtten. Jezus leerde en heelde heden nog en ging dan met de leerlingen om 3 uur in de namiddag zuidwestwaarts dwars door het dal van het meer der baden, 4 of 5 uren verder naar Gat-Hefer, een grote stad die tussen Kana en Sefforis op een heuvel ligt; zij heeft geen uitzicht naar het zuiden. Jezus ging ‘s avonds nog niet in de stad, maar iets westelijker in een herberg, bij een spelonk, die de Joannes-spelonk genoemd Fascikel 21 1841