‘s Middags zag ik dat Jezus de apostelen en leerlingen alleen aan de voet van de berg rondom zich verzamelde. Hij zond hen uit, ter uitzondering van Petrus en Joannes en enige leerlingen die bij hem moesten blijven; zij moesten op drie wegen twee en twee gaan (cfr. Lk. 10, 1), - een groep door het Jordaandal, - de 2e groep door het dal (Esdrelon en Arrabeh of Dotan) naar de stad Dotan toe, en - de 3e groep aan de westzijde van het land (door de kust- of Saronvlakte) naar Jeruzalem toe. Hier heb ik Jezus horen zeggen: zij moesten reizen zonder geld, zonder reiszak en slechts van één kleed voorzien; zij mochten een gaanstok gebruiken, hun kleed opschorten en moesten tot de verloren schapen van Israël gaan (Mt. 10, 5-6), maar niet tot de heidenen en Samaritanen. Hij gaf hun richtlijnen, hoe zij zich in de huizen moesten gedragen, hoe zij boetvaardigheid moesten preken en (in de steden waarin men hen niet ontving), het stof van hun voeten moesten schudden (Mt. 10, 9; Mk. 6, 10-11; Lk. 9 en 10). Dit geschiedde omdat zij naar een vijandige provincie van het land gingen, en omdat, nu het einde van Joannes naderde, de vervolging ook tegen hen gericht zou zijn. Hier in de omstreken waren vele herbergen voor hen ingericht; daarom hadden zij geen geld nodig (fasc. 14, nr. 535, voetnoot 254). Maar de apostelen die in Opper-Galilea en verder aan gene zijde uitgezonden werden, hadden enig geld, doch zeer matig ontvangen510. 510 Anderen hadden evenwel wat geld ontvangen. – Hieruit blijkt dat Jezus’ uitspraken niet altijd en niet onvoorwaardelijk letterlijk te verstaan en na te komen zijn; men moet rekening houden met de omstandigheden waarin ze Fascikel 21 1862