Later zag ik in een visioen hoe Jezus de veldarbeiders uit dit gewest bij een bron onderrichtte en hun de parabelen vertelde van de schat in de akker en van de verloren en weer gevonden drachme (Mt. 13, 44; Lk. 15, 3-10). Om deze parabel lachten enige toehoorders, omdat de vrouw voor een armzalig drachme haar gehele huis uitkeerde, terwijl zij (zo lachten de spotters) dikwijls meer verloren hadden zonder zoveel moeite te doen om het terug te vinden513. Maar toen Jezus hun hun onverstand verweet en hun verklaarde welke schat dit drachme betekende en welke deugd dat uitvegen, hielden zij beschaamd op met lachen. De arbeiders waren aan het werk om graan, dat in hopen op het veld was blijven liggen, uit te dorsen. Dit geschiedde met houten hamers, die door middel van een rol omhooggingen en neervielen. De schoven werden er door verscheidene mannen ondergeschoven en dan weer weggeveegd. Dit dorstuig was 513 In K. Emmericks leven vinden wij een mooie verklaring van de parabel van het verloren drachme, dat ook volgens Jezus’ verklaring hier een schat verzinnebeeldt (zie verder in dit nr. 1005). Fascikel 21 1874