Binnen was het donker en ik zag een joodse vrouw er in, in het donker; zijzelf was donker om zich en in zich. Ook was zij bedroefd en onrustig. Daar kwam een man die ik in de huisdeur zag gaan staan; zij naderde tot hem en nauwelijks had deze iets tot haar gezegd, of zij hield ook een brandende lamp in haar hand; het was als had die man haar licht gebracht en als was Hij dezelfde Herder die het verloren schaap gevonden en teruggebracht had; Hij scheen mij een beeld van Jezus te zijn. Zodra Hij weer vertrokken was, plaatste de vrouw de lamp midden in het huis op een kandelaar; nu werd het klaar en ook de vrouw werd helderder, reiner en doorzichtiger. Zij nam nu een bezem met fijn, lang borstelhaar en veegde uit alle hoeken van het huis het stof en de vuilnis in het midden op een hoop naar de schijn van de lamp toe. Nu doortastte zij het met de vingers en ontdekte het drachme, dat nu ook helder was en licht uitstraalde. Opeens scheen het lichtende drachme midden in haar borst en binnenste geplaatst, en hierop was zijzelf nogmaals helderder, ja, het licht van de lamp en van het drachme en haar eigen licht verenigden zich in haar tot één licht; zij was door en door helder en ook in het huis was het klaar. Dan zag ik een andere vrouw tot haar komen en ook deze buurvrouw werd door het licht van de huisvrouw helder. Nog meer andere kwamen, die op dezelfde manier het licht ontvingen en helder werden. Geheel verlicht waren zij vol vreugde en loofden God. Fascikel 21 1876