beschimpte en mishandelde het: zij nam een scherp braadspit van de muur, waar veel zulke keukengereedschappen aan hingen, doorstak de tong, de wangen, de ogen van het hoofd, en meer op een duivel dan op een mens gelijkend, slingerde en smakte zij het op de vloer, schopte het met de voeten vóór zich weg naar en door een ronde opening in de vloer. Door dit gat viel het in een keldergracht neer, waarin de afval, de vuilnis van de keuken geveegd werden. Hierop keerde dit wangedrocht met haar dochter tot het rumoer en de wulpse vermaken van het feest terug, alsof niets was gebeurd. Ik zag het lichaam, bedekt met het vel dat Joannes gewoonlijk droeg, door twee soldaten op een stenen bank gelegd worden. Deze soldaten waren zeer ontroerd, maar zij werden afgelost en zelf opgesloten, opdat zij het gebeurde niet zouden verpraten. Aan allen die ervan wisten, werd een zeer strenge geheimhouding opgelegd. Geen van de overige gasten dacht aan Joannes, noch vermoedde zijn dood. 9 januari. – Heden zegde de zienster:   Het heilig lichaam zie ik daar nog liggen. Nog altijd houden soldaten de wacht vóór zijn gevangenis; men komt nog met voedsel, als was hij nog in leven; zijn dood blijft verborgen, waarschijnlijk tot een gelegener tijd; het feest duurt voort, maar Herodes neemt er geen deel meer aan. Ik heb hem in een afgelegen hof met mannen die zijn vertrouwen genieten, zeer verward en treurig zien rondwandelen. De feestvierders vermaken zich met allerlei spelen en goochelarij de gehele dag en zij drinken zoveel dat zij tot alle schaamteloosheid aangemoedigd zijn, maar zij drinken zich niet zo zat, dat zij beroofd zijn van de rede, gelijk dit somtijds bij ons gebeurt; ik heb niemand dronken zien omvallen. Fascikel 21 1891