Jeruzalem het Heil niet aanneemt, komt na die toren de tempel aan de beurt.” Ook van Joannes’ doop maakte Ozias gewag en drukte de hoop uit dat Herodes hem voor zijn geboortedag in vrijheid zou stellen. Jezus antwoordde: “Te zijner tijd zal hij vrij zijn.” (zal zijn ziel uit haar kerker verlost zijn). In de synagoge hadden de Farizeeën Hem ook gezegd dat Hij op zijn hoede moest zijn om door Herodes niet bij Joannes gevangen gezet te worden, indien Hij op die manier voortdeed; doch deze bedreiging had Jezus onbeantwoord gelaten. Jezus vertrok met Petrus en Joannes om 5 uur in de namiddag, richtte zich uit Antipatris zuidwestwaarts naar Ozensara, dat 4 à 5 uren ervan verwijderd kan liggen. (Jezus zal spoedig van richting veranderd hebben, zie VOORREDE nr. 8: Ozensara is in ’t Hebreeuws Oezzen-Seëra en is het huidige Ghoessaneh, 4 uren ten zuidoosten van Antipatris of Ras el-Aïn; zie fasc. 2, nr. 61, voetnoot 136). Hier in Antipatris liggen Romeinse soldaten; hier is een doorvoer naar de zee van vele, zeer dikke boomstammen tot hout voor de scheepsbouw. Op hun weg naar Ozensara ontmoetten zij vele zulke bomen, die onder het geleide van Romeinse soldaten door zeer grote ossen voortgetrokken werden. Ook worden in deze omstreken bomen geveld en gekapt. Jezus onderrichtte meerdere zulke arbeidersploegen. Zij kwamen laat te Ozensara aan; deze stad is door een riviertje in twee delen gescheiden. Hier nam Jezus zijn intrek bij bekende mensen (zelfs verwanten). Hij leerde en vermaande veel volk dat zich bij zijn herberg verzameld had. Op zijn weg naar zijn doop is Hij reeds eenmaal hier geweest. Hij zegende zieke kinderen en genas er enige van. Fascikel 21 1905