12 januari. – Bethoron ligt ongeveer 6 uren van Jeruzalem. Jezus ging aan alle tussenliggende steden voorbij; Hij moest alleen door Anatot (thans Anata, 4 km ten noordoosten van Jeruzalem, zie grote kaart 1), dat niet ver van Betanië ligt; Hij vertoefde, heelde en leerde hier. De H. Vrouwen hadden van Mikmas nog slechts 4 uren te gaan naar Betanië, en gisteren na de sabbat, zijn zij nog naar huis gegaan. De stad, waar zij de sabbat gehouden hebben, heet inderdaad Mikmas. De naam heb ik vóór de stad op een steen in beitelschrift gelezen. Bij deze mededeling spelde de zienster een voor een de letters van de naam, en wel zó, als stond er op de steen: Mikemas, maar toch sprak zij uit: Mikmas523. Magdalena. 1021. Lazarus is reeds weer te Betanië aangekomen. Hij heeft te Magdalum alles geregeld en een man die hij meegenomen had, 523 In Machemas of Mikemas is de ‘E’ dof; ze wordt niet uitgesproken; het is wat men in de spraakkunst noemt een ‘sjwa quiescens’ of ‘rustende’ (onuitgesproken) ‘E’. Zo schrijft men in het Nederlands ‘bewegelijk’ en spreekt men uit ‘beweeglijk’. Werd de ‘sjwa quiescens’ in Jezus’ tijd reeds geschreven? Bestond er een teken voor? In de Duitse uitgave van het werk lezen wij bovendien: “Overtuigend bewijs voor de getrouwheid van Brentano in de weergave van K.’s visioenen; het Hebreeuws onkundig wist hij geen verklaring van de ‘E’ in Mikmas te vinden. Door een ontdekking verrast lastte hij 10 jaren later in zijn dagboek deze nota in: “Eindelijk trof ik bij Reland aan, dat de Grieken ‘Machemas’ schrijven en uitspreken. K. zal dus waarschijnlijk de naam op de steen in het Grieks gezien en gelezen hebben!”” Fascikel 22 1913