De schade is ook enorm; de bouw was wel een kwartier lang (of ± 1300 m); hij moest het water naar de tempel brengen en de onreinheden ervan wegleiden. Drie gewelfde lange gangen (riolen of kanalen) liepen ver onder de Tempelberg; lange bogen liepen boven het dal (stadsvallei) naar het zuiden; het water dat daar uit de vijver Bethesda verloren vloeide, moest naar de tempel geleid worden (zie fasc. 22, nr. 1024, voetnoot 527). Tot nog toe was daar, onder de vijver (d.i. in de diepere vallei, waarin de stads- of Siloëvallei uitmondt) steeds een diep groen moeras (omdat het overtollige water van de vijver Bethesda de vallei bestendig slijkerig maakte), maar alles stortte daar nu in en de afloop is verstopt, alles is in verwarring. De vijver Bethesda ligt in deze engte (in het beneden-einde van de stadsvallei) op een hoger niveau (dan de zuidelijker vallei buiten de stadsmuren) en de vijver krijgt zijn water uit de bron Gihon537. 537 Bron Gihon. – Later werd ze, naar de vijver, ‘Siloëbron’, thans al sedert lang ‘Mariabron’ en ook ‘bron der trappen’ geheten. Ze ontspringt in de oosthelling van de heuvel Ofel buiten de loop welke de oude stadsmuur volgde en lag dus buiten de stad; ze ontspringt in een rotskamer, 8 m onder de grond en men daalt hierin af met 30 treden, in het midden door een stoep in twee groepen van 14 en 16 treden verdeeld. De bron is intermitterend; gemiddeld tweemaal per dag springt het water bruisend omhoog in een bekken of rotskom van 4 à 5 m lang en 2 m breed en diep. *** Fascikel 22 1954