Hij vertelde en verklaarde de gelijkenis van de onrechtvaardige rechter (Lk. 18, 1, enz.), die aan de telkens terugkerende en harder en harder kloppende weduwe eindelijk recht liet wedervaren, om zich van haar te ontmaken. “Daar nu een onrechtvaardige rechter dit deed en tenslotte toegaf,” besloot Jezus, “hoeveel te meer zal mijn hemelse Vader barmhartig zijn.” 1076. Hij leerde ook hoe zij bidden moesten en zei in één adem de zeven vragen van het Onze Vader (Lk. 11; 1- 2), en begon dan het begin er van uit te leggen: “Onze Vader, die in de hemelen zijt!” Hierover had Hij vroeger voor de leerlingen hier en daar op de reizen bereidvaardig het één en ander in het privaat geleerd, maar nu schakelde Hij dit gebed in zijn openbare lering in, zoals de acht zaligheden. Zoals met de acht zaligheden, zal Hij doen met het Onze Vader. Hij zal dit gebed vraag na vraag uitleggen en het overal herhalen en het door zijn leerlingen alom bekend laten maken. Tevens zet Hij zijn onderricht over de acht zaligheden op die manier voort. In zijn uiteenzetting over het gebed zei Hij ondermeer: “Indien een kind zijn vader om brood bidt, zal deze aan het kind geen steen geven; en vraagt het een vis, de vader zal het geen slang noch schorpioen geven.” Fascikel 22 2049