zelfs nog niet formeel waren aangenomen, omdat zij pas in de laatste tijd waren toegetreden. De zonen van een broer van Jozef waren er eveneens bij. (Bedoeld is waarschijnlijk de neef van Jozef uit Dabrat, wiens zonen Jezus wilde aannemen, zie fasc. 19, nr. 828). 1082. Hij onderrichtte de leerlingen een weinig strenger over al wat hun in de naaste toekomst te wachten stond, maar toch kondigde Hij hun nog geen zeer zware vervolging aan. Hij zei hun menig punt dat Hij hun bij de laatste uitzending (nrs. 995, 999) nog niet voorgeschreven had, b.v. dat zij geen reistas, geen geld, geen brood, alleen één kleed en één paar zolen mochten meenemen; dat zij tegen de steden, waar men hen niet vriendelijk zou onthalen, het stof van hun schoeisel moesten schudden. Nog veel dergelijke dingen zei Hij hun hier, maar zond hen hier toch nog niet uit. Dit waren slechts algemene richtlijnen voor hun ambt als apostelen en leerlingen in de toekomst. Hij zei hun veel van wat in het Evangelie bij de leer der uitzending samen staat (Mt. 10, 1-42), en ook veel van wat in de grote bergrede voorkomt en van wat Hij hun ook vroeger reeds geleerd had, b.v. gij zijt het zout van de aarde. Ook gewaagde Hij van het licht dat niet onder de korenmaat geplaatst mag worden, van de stad op de berg en van de heilige onbezorgdheid (Mt. 5-6-7). Maar de hoofdzaak was heden dat Hij de apostelen uitdrukkelijk over de leerlingen aanstelde, hun Fascikel 22 2064