- De broden werden op het dekkleed op elkaar gestapeld; ze waren langer dan breed en een paar duimen dik (5 cm), geel en met een dunne korst; van binnen waren ze niet volkomen wit, maar vast en fijn; ze konden alle in gelijke stukken gebroken of met een mes gesneden worden op de kerven die ze hadden. - De vissen waren een flinke arm lang; ze hadden een ietwat omhoogstekende kop en waren dan ook niet gelijk onze vissen; ze waren reeds opengesneden en gebraden en gaar om gegeten te worden; ze lagen op grote bladeren, - en ook had nog een ander man 2 honigraten aangebracht, die eveneens in bladeren op het tapijt gelegd waren. Terwijl nu de leerlingen de mensen in groepen van 50 en 100 deden neerzitten om te eten en hen bij die gelegenheid ook telden (Mt. 14, 21) – wat Jezus hun bevolen had – maakte Hij met een benen mes insnijdingen in alle 5 de broden en zo ook maakte Hij dwarse insnijdingen in de 2 vissen, die in de lengte gespleten of opengesneden waren. Dan hief Jezus één van de broden op zijn handen een weinig omhoog en stuurde, opwaarts ziend, een gebed ten hemel. Zo deed Hij ook met één van de vissen; ik weet niet of hij hetzelfde met een van de honigraten deed. Drie leerlingen stonden Hem ter zijde. Jezus zegende nu het brood, de vissen en de honig en begon de broden op hun kerven of insnijdingen in de breedte in een zeker getal repen te breken, welke Hij vervolgens op hun beurt op hun kerven in verschillende stukken brak. Elk van deze stukken, die Hij aldus bekomen had, werd weer zo groot als het gehele brood en was van dezelfde strepen voorzien. Nu brak Jezus ook deze in stukken en ieder zulk stuk was zo groot, dat een man er genoeg mee had. Fascikel 22 2069