Hij onderwees; ook verlangden zij Jezus met zich mee te nemen naar Herodes, aangezien deze Hem verlangde te zien. De hoofdman zei natuurlijk alle goed over Jezus, vertelde hun het wonder dat aan zijn zoon geschied was, gelijk alle overige wonderen die Jezus in Galilea gewrocht had. In zijn verslag stelde Hij Jezus en zijn werken naar best vermogen in hun waar daglicht voor. De Farizeeën integendeel spraken geheel anders. Zij verklaarden dat zij geen macht op Hem hadden, dat Hij een landloper was van geringe afkomst, die met allerlei gepeupel rondliep, een nieuwe, ongehoorde leer verkondigde en wel aanzienlijke wonderen deed, doch waarschijnlijk door de duivel. Overigens had men niets van Hem te duchten, daar zijn aanhang bestond in arme onwetende mannen, misleide vrouwen en zondaressen. 1103. Met dit rapport keerden de soldaten naar Herodes terug; zij waren uit een gans nieuwe afdeling, die Herodes tot lijfwacht diende en die hij van zijn bijzit bekomen had: soldaten, vermoed ik, uit de bezittingen van Herodias of van een oom van haar. Herodias, gelijk ook haar moeder Berenike, is onwettig. Abigaïl, die op het kasteel te Betaramfta woont, is, meen ik, een zuster van haar moeder. Herodes was door de tijdingen uit Tirza zeer aandachtig op Jezus geworden. Sedert de moord op Joannes verkeert hij in grote angst, in twijfel en onrust. Hij heeft met de Herodianen beraadslaagd en Sadduceeën uit Jeruzalem ontboden, om hen over de verrijzenis der doden te ondervragen; hij is op de gedachte gekomen dat Jezus de verrezen Joannes zou kunnen zijn (Mt. 14, 1-2; Mk. 6, 14; Lk. 9, 7). Hij heeft alles nagevorst, wat Joannes over Jezus verklaard had; hij heeft vele soldaten tezamen getrokken; anderzijds heeft hij van zich verwijderd allen die met Joannes te maken gehad hebben, vooral tijdens zijn gevangenschap. Fascikel 23 2107