1105. 15 februari; Sabbat. – Jezus zette heden de sabbatlering nog voort en leerde ook weer, gelijk over het algemeen in de laatste tijd, uit de profeet Malakias. Velen bereidde Hij ook voor op de doop: Joden en heidenen die Hij in de namiddag in hun stadswijken bezocht. In de hof der baden bij de beek, die de stad in tweeën verdeelde, werd gedoopt. ‘s Avonds sloot Hij de sabbatlering en de Farizeeën begonnen Hem opnieuw verantwoordelijk te stellen voor de onregelmatigheid van de leerlingen in het vasten. Jezus bracht de Farizeeën hun gierigheid en onbarmhartigheid als tegenverwijt in en sprak: “De leerlingen eten na veel arbeid, wanneer niet alleen zij, maar ook de anderen te eten hebben. Maar hebben de anderen honger, dan staan zij het hunne aan die anderen af, en God zegent hun liefdedaad.” Hij herinnerde daarbij aan hetgeen zij bij de brood- vermenigvuldiging gedaan hadden, hoe zij bij die gelegenheid hun broden en hun vissen aan de hongerigen afgestaan hadden en Hij vroeg hun of zij ooit iets dergelijks gedaan hadden. Hij herhaalde hier ook nog het een en ander van wat Hij gisteren reeds gezegd had. Na het sluiten van de sabbat verliet Jezus de stad; zij reisden noordwaarts en lieten Safed links en sliepen ‘s nachts in ledige tenthutten van een legerplaats van heidenen, die hier gekampeerd hadden. Tot hier konden zij een weg van wel 3 uren afgelegd hebben. Jezus leerde onderweg gedurig over het gebed; Hij legde hun het Onze Vader naar zijn geestelijke betekenis uit en zei hun dat zij tot nog toe geen Fascikel 23 2113