een zedenles, terwijl Hij hun wees op de zinnebeeldige betekenis van dit geneesmiddel. De gezwellen, die zo brandend en kwaadaardig werden, dat de mensen ervan stierven, kwamen ook voort van een klein insect, dat van de bomen als honingdauw afwaaide; het wemelt waar het valt en is vaalzwart gelijk smidsstof, en komt niet zelden zo dicht door de lucht gevlogen als een zwarte wolk; het bijt zich in de huid in en daarop ontstaat een groot gezwel583. Jezus toonde de mensen een ander insect, dat zij geplet of geheel op het gezwel moesten leggen; voortaan zouden zij zich daarmee kunnen behelpen. Het was een insect bijna gelijk een kelderworm, wit en met 15 stipjes op de rug; het was plat, bijna zo groot als een mierenei en het kon zich gans ineenrollen. Ook bij ons bestaan soortgelijke insecten, maar met min stipjes en van een andere kleur; deze hier zijn wit. De Syrofenicische vrouw en haar dochter (Mt. 15, 21-28; Mk. 7, 24-30). 1109. Gedurende al deze genezingen verzamelden zich bijna telkens in de voorhoven van de huizen een hoop mensen, die Jezus daarna verder vergezelden. Onder deze zag men gedurig een heidense, reeds bejaarde, gehandicapte vrouw, gekromd aan haar éne zijde. 583 Honingdauw = een zoet, kleurloos, doorzichtig, kleverig vocht dat door de bladluis uit de bladeren van sommige bomen, zoals de esdoorn, linde e.a. afgescheiden wordt. Zulk gestold vocht dat in het Oosten ‘s nachts van de tamarisken valt of afwaait, wordt ‘man’ genoemd. Vandaar dat nieuwere exegeten, die het Bijbels manna niet als een wonder aannemen, hun toevlucht nemen tot dit natuurlijk manna, om het verhaal te verklaren. Het is simpelder een wonder aan te nemen dan zulk een verklaring. Fascikel 23 2125