De vrouw bad Jezus zeer dringend ook aan de arme mensen te Sarepta en van nog andere steden in de omstreken een bezoek te willen brengen; zij was zeer intelligent en wist zeer geestrijk en welsprekend haar gedachten uit te drukken en naar voren te brengen. Zij sprak bijna op deze wijze: “De stad Sarepta, wier arme weduwe haar laatste spijs met Elias gedeeld heeft, is zelf een arme weduwe geworden en verkeert in hongersnood. Gij, o grootste aller profeten, heb ook medelijden met haar. Vergeef mij dat ik, die zelf een arme weduwe geweest ben, doch aan wie Gij alles teruggegeven hebt, U ook voor Sarepta ten beste spreek.” Jezus beloofde het haar. Zij zei Hem ook dat zij gaarne een synagoge zou laten bouwen en wenste dat Hij zou aanwijzen waar. Ik weet zijn antwoord niet meer. Die vrouw had grote weverijen en ververijen. Ik zag in het stadje aan de zee (de havenstad), waarvan ik meende dat het haar toebehoorde, en ook op enige afstand van haar huis, grote gebouwen, en er bovenop grote stellages, waar veel vaal en geel lijnwaad uitgespannen was. Onder de geschenken, welke zij gisteren voor Jezus had laten aanbrengen, waren ook vele kleine schaaltjes, kleine bolletjes en voorwerpen van barnsteen, dat daar zeer kostbaar is. Jezus leert in de synagoge. Jezus leerde vóór de sabbat nog enige groepen van heidenen in het voorhof van de vrouw, en hield dan de sabbat(-oefening op vrijdagavond) in de school van de Joden, die zeer mooi versierd was. Hij deed een onbeschrijfelijk zielroerende en troostelijke lering, en die goede mensen weenden en voelden zich waarlijk gelukkig en getroost. Zij waren uit de stam Aser. Fascikel 23 2150