In het schoon geplaveid binnenhof van het huis was tussen bomen en bloemenkransen een soort dak gespannen van mooi wit tentdoek. Dit dak had een opening en daarin hing een sierlijke krans. Onder dit tentdoek werd de doop toegediend. Vooraf hield Jezus nog een toespraak. Ook onderhield Hij zich vertrouwelijk met de dopelingen alleen. Zij bekenden Hem hun leven, openden hun hart en beleden hun geloof en Hij gaf hun de vergiffenis van hun zonden. Zij werden dan aanstonds uit een bekken, nadat Jezus het water gezegend had, door Saturninus gedoopt. 1143. Daarna had een grote maaltijd plaats, waaraan alle leerlingen en de huisvrienden deelnamen. Ook deze maaltijd was op heidense wijze aangericht; de tafel was hoger dan hij de Joden (fasc. 14, nr. 495, voetnoot 236); zij lagen op verheven, lange, gekussende ligstoelen, de voeten naar buiten gekeerd, en met de ene arm steunden zij op een kussen. De tafel had uitsnijdingen, zodat vóór de borst van de aanliggenden een stuk van de tafel kwam; of het zou moeten geweest zijn, dat dit een apart tafeltje was, dat tegen de grote tafel aangeschoven werd. Zij hadden allen eigen schoteltjes vóór zich; in het midden van de tafel waren opzetstukken geplaatst, waarop de kommen stonden, waaruit men zich van spijs kon bedienen. De genezen Enuë was nauwelijks nog te herkennen; zij zag er nu goed gevoed, sterk en volkomen gezond uit; zij zat met haar 21- jarige, bevallige dochter aan de zijden van haar oom aan tafel. Maar gedurende de maaltijd stonden moeder en dochter op en verwijderden zich; zij waren daar welhaast terug; de moeder stond een weinig achteruit. De dochter, met een mooie sluier bedekt, had in de hand een wit kruikje met welriekende zalfolie. Met het kleine, witglinsterende kruikje trad zij achter Jezus en brak het boven zijn hoofd en streek de reukolie met haar beide handen links en rechts over zijn haar, dat zij achter de oren door haar handen liet glijden, die in de nek tezamen kwamen. Fascikel 23 2183