stad603. Te Lesjem is het, dat de Syrofenicische vrouw tot Jezus kwam. Die twee steden dient men te onderscheiden. Deze morgen hadden de heidenen hier een feest bij de schone bron in de stad (die zich tot in het noordelijk dal uitgebreid had). Dit feest had betrekking op de weldaad van het water604. In de nabijheid van de bron bevond zich een zuilenplaats en allerlei tempelgebouwen; zij brandden daar wierook op treeften605 en ik zag scharen kleine meisjes met kransen versierd. Dit feest geschiedde vóór een afgodsbeeld of beeldengroep, bestaande uit 3 of 4 figuren die met de rug tegen elkander zaten; het had rondom koppen, handen en voeten; de ellebogen waren tegen het lijf getrokken, maar de handen vooruitgestoken. 603 Deze uitdrukking laat vermoeden, noteert Brentano op deze plaats, dat de zienster ziet of weet dat menig schrijver die beide steden met elkander verward heeft. Hierover is reeds een woord gezegd in fasc. nr. 23, nr. 1114, voetnoot 586. 604 De weldaad van het water. – Het gewest van Cesarea is er alleszins rijkelijk mee begunstigd, (zie kaart). De Joden zullen dit feest misschien ook hebben gehad, doch geen kalender vermeldt het, maar in elk geval hebben de moderne Joden het ingevoerd in de staat Israël. Het is aan het loofhuttenfeest verbonden, zoals oudtijds in de tempel. De ceremonie van het waterfeest wordt opgeluisterd met gezang en dans van jonge dochters. Oude gebruiken worden weer gepratikeerd, zoals het slaan op de grond met wilgentwijgen uit dank voor de ontdekking van nieuwe wateraders in de grond, b.n. in de steppen van de Negeb of zuidland; het wordt ook soms samen gevierd met het regenfeest, dat eveneens zeer oud is (Guide bleu, 77). Oudtijds werden waterfeestelijkheden gehouden in de tempel tijdens het loofhuttenfeest, maar hiervoor verwijzen wij naar de schriftuurverklaarders, b.v. Keulers, uitleg bij Joa. 7, 37-38. 605 Treeft. – Driepotige stoelen, die in de heidense godsdienstplechtigheden gebruikelijk waren. Fascikel 23 2185