woestijn dreven en de dood tegemoet joegen, en Hij beschuldigde hen van bloeddorst en zei, doelend op zijn lijden en dood, doch voor hen onverstaanbaar, dat de tijd naderde waarop zij op dezelfde wijze een onschuldige, die hen beminde en alles voor hen gedaan had, die niet figuurlijk, maar werkelijk hun zonden droeg, uit de stad zouden drijven en met groot geraas vermoorden607. Dit verwekte onder de Farizeeën een hevige opwinding, verontwaardiging tegen Jezus. Terwijl zij niet ophielden Hem te beledigen, verliet Hij de stad. Maar zij kwamen Hem achterna gelopen en eisten een nadere verklaring, maar Hij antwoordde dat zulk een verklaring op dit ogenblik hun onverstaanbaar zou zijn. Ondertussen had men dwars door het gedrang een doofstomme tot Jezus gebracht, opdat Hij hem zou genezen. Deze genezing staat in het Evangelie vermeld (Mk. 7, 30-37). Het was een herder uit het gewest, een goede, deugdzame man; de zijnen leidden hem tot Jezus en baden de Heer hem de hand te willen opleggen. Jezus liet hem uit het gedrang brengen en de Farizeeën volgden Hem en Hij heelde hem vóór hun ogen, opdat zij zouden zien dat Hij door de kracht van het gebed en van het geloof in zijn hemelse Vader, en niet door de duivel genezingen bewerkte. Jezus bracht nu zijn vingeren in de oren van de doofstomme en raakte 607 Een Frans uitgever, Duley, O.P. plaatst hier de volgende bemerking: “Deze bok was een voorafbeelding van Jezus, die, met de zonden beladen, buiten Jeruzalem gedood werd. Men bemerkt in Jezus’ onderricht een geleidelijke vooruitgang of verdere openbaring. Nu het laatste jaar van zijn openbaar leven begint, spreekt Hij reeds veel duidelijker over zijn bloedig offer.” Fascikel 23 2201