een kampeerplaats voor reizigers, met overblijfselen van wallen. Ook was daar een heuvel en een langwerpig rechthoekig rotsstuk, gelijk een grote naakte rotsbank, waaraan de reizigers plachten te gaan aanliggen om te eten. Afgezien daarvan was het gewest zeer eenzaam en afgelegen. Dieper lagen kleine dalen en bochten verspreid, waarin ezels en ander rundvee graasden. Vele mensen waren reeds boven op de bergvlakte, terwijl andere van alle kanten er nog naar opstegen. Jezus besloot hier zijn leer over de acht zaligheden en hield de slotrede van de zogenaamde grote bergprediking. Hij leraarde uiterst krachtdadig en zielroerend. Vele vreemdelingen en heidenen waren aanwezig, in het geheel wel 4.000 mensen, de vrouwen en kinderen hier niet inbegrepen. Tegen de avond onderbrak Jezus even zijn lering en in deze rustpoos zei Hij tot Joannes, dat de mensen Hem nu reeds drie dagen achterna gelopen kwamen, dat Hij hen nu voor lang moest verlaten en dat Hij hen daarom nu niet met zulk een honger huiswaarts wilde zenden. Joannes antwoordde Hem: “Hier zijn wij volop in de woestijn; wij zouden ver moeten gaan om brood te krijgen. Moeten wij hun misschien bessen en vruchten die in de omstreken nog aan de bomen hangen, gaan verzamelen?” Maar Jezus wedervoer: “Vraag aan de andere leerlingen hoeveel broden zij hebben!” Dezen antwoordden: “7 broden en 7 kleine vissen.” Maar het waren toch vissen van wel een arm lang. Fascikel 23 2207