Hierna begon Jezus op de weg, nu al wandelend, dan weerom stilstaand, terwijl zij een kring om Hem vormden, hun vele toekomstige bijzonderheden te voorspellen: zij zouden naar Jeruzalem gaan en bij Lazarus het paaslam eten. Er zou dan nog veel arbeid, moeite en vervolging komen. Hij voorzegde hun vele reizen en gebeurtenissen in het algemeen, en dat Hij ook nog een van hun beste vrienden uit de dood zou opwekken. Daar dit een grote aanstoot zou geven, zou Hij zich door de vlucht aan zijn vijanden onttrekken, en dan zouden zij het volgende jaar nogmaals naar het paasfeest gaan. Iemand zou Hem dan verraden, Hij zou gevangen genomen, mishandeld, gegeseld, bespot en onder verguizingen gedood worden. Die dood moest Hij ondergaan voor de zonden van de mensen, Hij zou sterven, maar de derde dag weer verrijzen (cfr. Mt. 16, 20-23). Dit is nog maar een vluchtig overzicht, want Hij zei alles zeer omstandig, bewees het uit de Profeten en was onder die uiteenzetting zeer ernstig en tevens liefdevol. 1166. Petrus was zeer bedroefd bij het horen van die aankondiging van Jezus’ mishandeling en dood, en wel zó dat hij zich in zijn ijver dicht bij Jezus voegde en, in vertrouwen met Hem alleen sprekend, zich tegen zijn voorspelling verzette en een ander verloop van zaken verlangde: “Zo mag het niet geschieden, Heer! dat zal ik niet gedogen; ik zal eerder sterven dan dit te dulden. Dit blijve ver van U, Heer! Dit mag U niet overkomen!” Jezus integendeel wendde zich zeer ernstig tot Petrus en bestrafte hem beslist en krachtdadig: “Weg van Mij, satan! ge zijt Mij een aanstoot! ge hebt geen zin Fascikel 23 2226