De allerheiligste Maagd was hier reeds. Zij en Magdalena hadden de kransjes gemaakt, die de lammeren om de hals gehangen werden616. Jezus was juist kort vóór de sabbat aangekomen en vierde (‘s avonds) de rustdag met alle overigen in een zaal (nl. de huissynagoge). Hij was zeer ernstig en sprak bij deze gelegenheid enige zeer inslaande woorden. Hij las hierop de sabbatlezing voor en leerde erover. Daarna, onder de maaltijd, zegde Hij nog veel over het paaslam en zijn toekomstig lijden. Ik meen dat Hij hier het paaslam zal eten. Dit bevel was alleen van kracht in Egypte. Later gold het niet meer en ook in de andere dagen tussen 10 Nisan en het feest op 15 Nisan mocht men het paaslam afzonderen. Maar vele Joden bleven dit op 10 Nisan doen, naar het voorbeeld van hun vaderen in Egypte. Zo geschiedde het ook hier bij Lazarus. Men bewaarde het in een grastuintje of grasbed of -perk. 616 Kransen. – Het was een gebruik offerdieren met kransen te tooien. Hierna ziet men afbeeldingen van offerdieren met kransen uit de oude geschiedenis. Twee priesteressen doen twee stieren een krans om de hals (uit D.B. Jupiter; zie ook D.B. Sacrifice, Couronne.) In Handelingen, 14, 12 lezen wij: “Een priester van Zeus bracht stieren en kransen.” Een commentator vult dit aan als volgt: om de slachtoffers te tooien en zelfs ook de altaren, de beelden en de priesters, zoals Tertullianus zegt: “De deuren, de offerdieren, de altaren, de bedienaars en de priesters werden gesierd met een kroon.” Vele klassieke schrijvers, b.v. Ovidius, Lucianus, Vergilius, Herodotos, Diodorus van Sicilië, maken toespeling op dit gebruik; zie ook D.B. Couronne. Bij de Mohammedanen bleef dit gebruik bewaard. Zie b.v. hierover: ‘t H. Land, 1e jg. 68; Morton: Langs Bijbelse paden, blz. 272. Fascikel 23 2234