Jezus antwoordde hun: “Wie mijn leer niet volgt, geen boetvaardigheid doet, noch aan mijn zending gelooft, heeft geen leven in zich en is dood! wie zijn have en goed hoger schat, dan zijn zaligheid, zo iemand volgt mijn leer niet en gelooft niet in Mij: hij heeft geen leven, maar de dood in zich. Zo was ook die jongeling gesteld, want hij wilde eerst met zijn oude vader in zake erfdeel overeenkomen en zijn vader op kostgeld stellen; hij hing met zijn ziel aan een dood, vergankelijk erfdeel. Dus kon hij geen erfgenaam van mijn Rijk en het leven worden, en daarom heb Ik hem gewaarschuwd de doden hun doden te laten begraven en zich tot het leven te wenden.” Jezus zette zijn leer over dit onderwerp verder uiteen en verweet de Farizeeën hun schraperigheid en hebzucht zeer streng. Maar toen Hij zijn leerlingen tegen de farizesche zuurdeeg waarschuwde (cfr. Mt. 16, 6) en de parabel van de rijke vrek en de arme Lazarus verhaalde (Lk. 16, 12-31), kende hun woede geen grenzen meer; zij raasden en schreeuwden en was Jezus niet ontweken en tussen het volk verdwenen, zij zouden Hem te keer gegaan zijn en vastgegrepen hebben. Toebereidselen tot het paasfeest te Betanië. 1175. De 4 lammetjes die door 4 groepen paasgasten bij Lazarus gegeten moesten worden en die dagelijks aan een bronnetje gewassen en met verse kransjes versierd geworden waren, werden heden avond naar Jeruzalem in de tempel gedragen. Aan het kransje om de hals van ieder lammetje hing een etiketje met het kenteken van de huisvader. Na nogmaals gewassen te zijn, Fascikel 23 2245