Nadat deze mensen nu al hun geldoffers gebracht hadden, en terwijl zij in hun godsdienstoefeningen verdiept waren, zonder dat iemand van hen rondkeek, zag ik een tiental kerels, ook in zulke kleding, van verschillende kanten nader sluipen. Zodra zij dicht bij die biddenden gekomen waren, trokken zij hun driesnedige zwaarden van wel een el lang, van onder hun mantels te voorschijn en staken de naastbijzijnden omver. Ogenblikkelijk verhief zich een afgrijselijk geschreeuw, terwijl de weerloze mensen ontsteld en verschrikt in alle richtingen uiteenstoven. Maar nu kwamen ook diegenen toegelopen, die ik hier en daar, in hun kleding gehuld en vermomd, had zien knielen; het waren verklede, Romeinse soldaten, die nu alles neersabelden en doorstaken, wat zij op hun weg aantroffen. Vele van die soldaten baanden zich een doorgang naar de verlaten offerblokken, braken die open en rukten de zakken met het geld eruit, doch zij namen niet alles weg; een groot deel bleef erin, maar de haast en het gewoel waren zo groot, dat er veel geld op de vloer rolde. Zelfs in de slachtplaats drongen de Romeinen door en sloegen ook daar de Galileeërs neer. Ik weet niet waar die kerels vandaan kwamen; ik zag ze uit alle hoeken opdoemen, ja, door vensteropeningen in- en uitspringen. Door het alarmgeroep geraakte alles in de tempel in verwarring; alles liep tezamen en dooreen, en vele ook totaal onschuldige mensen uit Jeruzalem werden in het gewoel met de anderen vermoord, ook vele van de arme kramers, die op het voorhof en in de winkels van de muren met eetwaren te koop stonden, kwamen om het leven. 1190. In mijn visioen was ik in een donkere gang enige Galileeërs gevolgd, waar zij hun redding zochten; zij hadden enige Romeinen overweldigd en hun de wapenen ontwrongen. Fascikel 24 2272