tot het bewustzijn poogde terug te brengen: ”Hij is dood, ja, hij is dood!” Maar Jezus nam hem bij de hand en de jongen was fris en gezond. Jezus gaf hem aan zijn vader met een vermaning terug; deze dankte Hem met tranen en lofzangen en alle aanwezigen prezen de macht en heerlijkheid van God. Dit alles geschiedde een kwartier ten oosten van die kleine stad aan de Tabor, waar Jezus het vorige jaar (op 22 november of 3 Kislew) de melaatse kasteelheer genezen had. Deze had Jezus door zijn oppassend knaapje laten roepen (fasc. 20, nr. 882)632. Jezus hield zich hier niet langer op dan tot 9 uur in de morgen. Hij bracht geen bezoek aan de stad, nam nergens zijn intrek en reisde, na eerst nog enige zieken genezen te hebben, met de leerlingen voorbij Kana door het dal der baden van Betulië naar het stadje Dotaïn (Dotaïn 1; 6 km ten noordwesten van Magdalum), waarbij Maria Magdalena bekeerd geworden was (fasc. 21, nr. 989) en dat 3 uren van Kafarnaüm ligt; zij reisden 632 Et-Tireh (= ± Iksal = ± Kislot-Tabor). – Dit stadje lokaliseerden wij reeds een half uur ten noorden van Iksal of Kislot-Tabor, dus 4 km ten westen van de plaats waar Jezus de maanzieke jongeling genezen heeft, een half uur ten oosten van Nazareth, ter plaats waar men nu op gedetailleerde kaarten het plaatsje et-Tireh vindt. Fascikel 24 2297