levende werkelijkheid was teruggekeerd, hoe het hun leven weer vervulde en heiligde en hoe zij door Hem en in Hem allen weer tot kinderen Gods waren gemaakt en in de goddelijke familie opgenomen. Hij zei dat de natuurlijke en bovennatuurlijke band, de brug tussen God en de mens door Hem hersteld was. Wie over de brug tot God wilde, moest met Hem en in Hem er over. Wie met God verenigd wilde zijn, moest het zijn door Hem en in Hem. Hij moest aan het aardse en zinnelijke vaarwel zeggen en ze aan deze wereld overlaten. Verder zei Hij dat de macht, het recht, de heerschappij van de boze geesten over de wereld en over de mensen door Hem gebroken was, en dat alle ellenden, door de duivelse heerschappij over de mensen en de natuur gekomen, door de innige vereniging met Hem in het geloof en in de liefde, in zijn Naam konden overwonnen en vernietigd worden. Hierover sprak Hij zeer ernstig en plechtig. Zij verstonden niet alles en waren zeer teleurgesteld, toen Jezus terugkwam op zijn lijden. De 3 die Hem op de Tabor in zijn glorie gezien hadden, waren sindsdien altijd zeer ernstig en nadenkend. Dit alles geschiedde op en na de sabbat. Enige leerlingen herbergden in het genezingshuis (of leerhuis in de stad, dicht bij de poort) in Kafarnaüm; de andere in het huis van Petrus bij de stad. Allen werden van de gemeenschappelijke bestaansmiddelen, bijna gelijk in een klooster, onderhouden. Fascikel 24 2322