materie vulde en daarna toedekte en met boompjes beplantte, zodat er niets meer van te bemerken viel. Aan die explosieve brandstof kon men heimelijk het vuur aanbrengen, zodat er een ontploffing plaats had, waardoor alles als zand in de lucht vloog en de bodem instortte. Zulke toebereidselen werden in een wijde omtrek rond de vestingsmuren gemaakt. Hier waren vele armen die alle afbraak (stenen, palen, enz.) kregen en wegvoerden. Velen zochten ook hout in de grachten en grote beenderen en allerlei weggeworpen huisraad. Tot het slijk toe voerden zij op hun velden. Onder deze arme buitzoekers bevonden zich onbekend en verkleed verwante vrouwen van Joannes de Doper; het waren dochters van Heli, de man van de zuster van Elisabet uit Hebron en andere vrouwen. Ook de dienstmeid van Joanna Chusa was er bij, in het geheel zes vrouwen, waaronder er ook uit Jeruzalem waren, en nog een paar knechten. Zij hielden zich reeds meerdere dagen tussen deze zoekende armen en arbeidslieden op, toen eindelijk de enge, diepe en steile groef gereinigd werd, waarin het hoofd van de heilige Doper geworpen was; zij waren te weten gekomen – ik meen door openbaring – dat het weggeschopte hoofd zich in die kelder bevond; zij baden alle nachten en smeekten onder vasten tot God dat Hij hen dit hoofd toch zou laten vinden. De bodem van deze groef was zeer ongelijk; door de berghelling verhief hij zich; het uiteinde dat het diepste gedeelte was, had men reeds geruimd; het was volkomen ledig. Men moest langs vooruitspringende stenen uit deze diepste plaats tot een hoger plaats opklimmen647, namelijk tot de plaats waar de onreinheden, 647 Langs vooruitspringende stenen. – Zo’n primitieve trap vinden de oosterlingen in vele gevallen voldoende. “De trap die naar het huisterras leidt, is dikwijls niet anders dan zulk een steenladder.” (’t H.L. 1e jg. 31). “Te Kana daalt men in de bron af langs vooruitspringende stenen, die in het cirkelvormig metselwerk aangebracht zijn.” (D.B. Cana, k. 117). Fascikel 24 2361