In deze wildernis stonden vele palmbomen, ook bomen van het soort dat zijn door elkaar gestrengelde takken tot op de grond laat hangen652. Onder zulke bomen kan men zich als in een hut verbergen. Daaronder hielden zich de herders van het gewest op en hier overnachtten nu ook Jezus en de leerlingen. Maar de meeste tijd brachten zij toch door in gebed of luisterend naar de onderrichtingen van Jezus. Hij heeft hun nogmaals veel voorgehouden van wat Hij hun reeds bij vroeger uitzendingen had bevolen. Meer bepaald hoorde ik dat Hij hun zei dat zij geen reiszakken mochten dragen (Lk. 9, 3), dat zij ze aan de overste moesten afgeven. Iedere groep van tien man had een overste653. Hij verklaarde hun hoe zij de 652 Op zijn terugkeer van Sinaï naar Egypte door de woestijn, rustte De Tesson onder zo’n boom: “Doodop van hitte en dorst gingen wij schuilen onder zo’n boom, een variëteit van de acacia triakanta. Zijn neerhangende takken vormen een laag, maar dicht, ondoordringbaar gewelf of tent waaronder wij rechtop konden staan; zijn fijne en tengere bladertjes, waaiervormig en tamelijk wijd aan de takjes geplaatst zijn dicht door elkander gedrongen; de doornen zijn gedeeltelijk recht en twee duim lang, gedeeltelijk klein en haakvormig.” (cfr. D.B. Acacia). 653 Hier lezen wij in verband met de uitzending van apostelen en leerlingen: iedere groep van 10 man had een overste. Evenzo in nr. 1229: ieder van de vijf apostelen (die Jezus begeleidden) had 10 leerlingen onder zich. Zeer bemerkenswaardig lijken ons deze mededelingen van de zienster over zulke werk- en gebedsgroepen van 10, gewild door de Heer zelf. Belangstellende lezers mogen wij hierbij verwijzen naar de Encyclopedie Judaica (1971), artikel JAHAD, in T. 16, k. 700: “Ook in Qumran bestonden zulke groepen van 10.” Ook de regel van Sint-Benedictus spreekt van zulke groepen van 10. Trouwens volgens sommigen zijn er in het leefpatroon van de vroegchristelijke monniken nog wel meer elementen die merkwaardig overeenstemmen met dat van de Essenen. Fascikel 24 2372