Maar die afstand valt niet op, want tussen haven en stad is het land met mooie tuinen en bomen bedekt. In de haven lagen vele schepen. Het schip waarmee zij aankwamen, kon niet dicht bij het land komen, want de oever, als een hoge versterkingswal, liep schuin af, en het schip kon, wegens zijn diepgang, niet tot bij de oever komen. Het anker werd dus op enige afstand uitgeworpen. Aan de oever lagen vele, aan kabels vastgemaakte kleine boten gemeerd. Deze nu voeren er naartoe, namen de passagiers van de vloot aan boord676, en werden dan bij de kabels naar de oever getrokken. In één van die groep dergelijke boten werd ook Jezus aan land gebracht. In zijn scheepje waren twee joodse mannen die Hem verwelkomden. Maar op de oever stonden nog vele andere Joden uit de stad en allen in hun feestklederen. Zij hadden het grote schip uit de verte zien naderen en gebruikelijk is het die Joden welke van het paasfeest terugkeren, telkens aldus te ontvangen (zie nr. 1202, voetnoot 634). Het waren meestendeels hoogbejaarde mensen, huisvrouwen, dochters en kinderen, inzonderheid de schoolkinderen met hun leraars; zij droegen kransen en kleine wapperende wimpels en hadden fluiten; zij droegen ook kransen aan stokken en takken en hieven een vreugdegezang van verwelkoming aan. Cyrinus, drie ouder broers van Barnabas en enige joodse ouderlingen in feestklederen ontvingen Jezus en de zijnen en brachten hen een eind ver van de haven op een liefelijk groen terras, waar tapijten uitgespreid en wasbekkens met water gereedgezet waren. Op tafels stonden daar ook verscheidene 676 Met kleine boten van het schip afgehaald. – Ter vergelijking: de pelgrim Mislin bereikte Cyprus in de haven van Larnaka, vanwaar Jezus later weer naar Palestina zal afvaren. Ook daar kunnen grote schepen nog minder binnenvaren dan in de haven van Salamis; hij werd door de Engelse consul afgehaald: “Hij kwam tot ons schip met een boot en nodigde mij en enkele anderen uit om met zijn boot aan land te komen.” Fascikel 24 2402