Jezus heelt en leert. 1247. 2 mei. – Alvorens met haar visioen van deze dag te beginnen, verhaalde de  zienster dat zij, om bij Jezus te komen, een zeer lange reis had  moeten doen, waarop zij vele werken van barmhartigheid te  verrichten had.  Daarna vertelde zij het volgende.   Ik weet niet meer waar ik overal was; ik herinner me slechts nog dat ik meermalen de wonden van gekwetsten moest verbinden. Ook doorkruiste ik een zeer stormachtige zee. Ik had dikwijls zoveel werk dat ik de hoop verloor er klaar mee te geraken, maar onverwacht bevond ik mij op een andere plaats, het doel van mijn reis; ik kwam te Salamis bij Jezus en ik zag wat Jezus heden deed, maar ongelukkig ben ik veel daarvan weer vergeten. ‘s Morgens zag ik dat de oudste, een zeer eerbiedwaardig man, met nog andere rabbijnen Jezus afhaalde uit zijn herberg (4) en met Hem in het ziekenhuis (5) ging. Hier genas Jezus verscheidene waterzuchtigen en jichtigen en ook mensen met niet kwaadaardige melaatsheid. Ondertussen hadden zich de mannen op de open leerplaats verzameld. (Hoewel ‘open leerplaats’ doet denken aan de leerheuvel, zal waarschijnlijker bedoeld zijn een open voorhof met leerstoel tot onderricht in het ziekenhuis (5). Jezus ging op de plaats van de leraar en sprak indrukwekkend over het inzamelen van het manna in de woestijn, en Hij zei dat nu, op dit eigenste ogenblik, de tijd van het ware, hemelse manna der goddelijke leer en der bekering gekomen was, en dat hun een nieuw hemels brood gegeven zou worden. Ik verstond dit van het H. Sacrament. Na deze uiteenzetting verlieten ‘s namiddags de mannen de plaats van de toehoorders en de vrouwen namen ze in. Ook kwamen Fascikel 24 2415