Boven op het dak is een ordentelijk (miniatuur) tuintje aangelegd, waar in potten velerhande planten groeien. Alles was er als voor een feest versierd. De tafel was hoger dan gewoonlijk (= dan in Judea) en met een rode doek bedekt en hierover lag een blinkende, doorbroken, (kantachtige) doek, waarvan ik niet weet of hij van zijde was of van gevlochten fijn stro. Ook de ligstoelen rond de tafel waren meer volgens het heidense model en minder lang dan de joodse. Men lag er niet zo uitgestrekt op als in Judea. Buiten de leerlingen waren zowat twintig man aan tafel; de vrouwen aten afzonderlijk. In het ouderlijk huis van Jonas en aan de doopvijver. 1255. Na de maaltijd deed men de gewone sabbatwandeling. Men trok uit en kwam bij de waterleidingen. Nu bracht de nieuwe leerling Jonas, (die te Gabara onlangs aangenomen was, nr. 1243) Jezus met de leerlingen naar het huis van zijn vader, dat van de Jodenstad afgescheiden en tussen tuinen gelegen is: het is een soort van groot landbouwershuis; het heeft meerdere indelingen of verblijven, zodat het iets wegheeft van een klooster. De oude man is een Esseen; bij hem wonen in een afgezonderd verblijf verscheidene reeds bejaarde vrouwen; het schijnen verwante weduwen, nichten of dochters te zijn; ze zijn enigszins verschillend gekleed, in het wit en gesluierd. De oude man was kinderlijk blij en ootmoedig en liet zich door zijn kinderen tot Jezus leiden. Hij wist niet wat hij Jezus zou geven; hij bezat geen schatten; hij wees om zich heen, op zichzelf, op zijn zoon en dochters, als wilde hij zeggen: “Heer! alles wat wij hebben en zijn, wijzelf behoren U toe; mijn zoon, die mij als mijn oogappel lief en duurbaar is, ja, mijn zoon is de Uwe!” Hij nodigde Jezus en de leerlingen tegen morgen op een maaltijd uit. Fascikel 24 2433