(De blinde voorhofmuur grensde aan de straat. Achter deze muur liep een zuilengang rond het voorhof; de bewoners stonden op het terras van de zuilengang en dit terras was afgezet met traliewerk. Over deze tralies ziende of er op leunend keken zij Jezus op de straat na.) Op de hoeken van enige straten en onder bogen (d.i. onder openbare zuilengangen, die parallel met de straat vóór de huizen liepen) stonden heidense vrouwen met scharen van kleine kinderen, die steeds drie en drie achter elkander gerangschikt waren. De vrouwen waren gesluierd, zij bogen diep voor Jezus; hier en daar traden kinderen en ook wel vrouwen vooruit en reikten Jezus of zijn leerlingen kleine geschenken over. Dit waren bundeltjes welriekende kruiden, kleine busjes reukwerk, ook kleine bruine koeken en welriekende figuren in verschillende vormen, b.v. van sterren. Dit scheen hier in het land het gebruikelijke teken van eerbiedige verwelkoming te zijn. Jezus vertoefde enige ogenblikken met een vriendelijk en toch ernstig gelaat bij deze kinderen en vrouwen en zegende ze met de hand, zonder ze aan te raken. Hier en daar zag ik afgodsbeelden staan, maar het waren geen kunstige, naakte beelden in menselijke gestalte, zoals in Griekenland en te Rome, maar figuren of beelden, zoals in Sidon, Tyrus en Joppe. Ik zag er die van onderen als met vleugelen of schubben bedekt en in het midden dunner en omgordeld waren; ze hadden een vrouwenborst en van boven armen en stralen, ofwel vele groter en kleiner vleugelen. Ik zag er ook enige die als busselkinderen omwonden waren. 1261. Dieper in de stad kwamen hoe langer hoe meer mensen op de weg van Jezus toegelopen en op de grote markt stroomden zij van alle kanten samen. (Zie fasc. 24, nr. 1245, voetnoot 677 –beschrijving van Salamis.  Het  aldaar vermelde waterreservoir is de hier vermelde bron, ‘Brunnen’,  Fascikel 25 2442