Een andere naam voor Atargatis is Derketo, in de grond dezelfde naam (zelfde medeklinkers, VOORREDE, nr. 4). De gemaal van Derketo was Dagon, die, evenals zijn wijf, afgebeeld wordt met het bovenlijf van een mens (man-vrouw) en met het onderlijf van een geschubde vis. De gemaal van Astarte was Baäl; beiden werden meest voorgesteld als een zuil, breed van onderen, en versmallend naar boven, maar alles wat de ouden over hun afgoden vertellen, wat de verschillende volken er aan toekenden is een doolhof van varianten en vaagheden en tegenstrijdigheden, onmogelijk met mekaar te rijmen (‘The Island of Cyprus’ blz. 100). Haar dochter Semiramis, verwekt met een gewone man, heeft een geschiedenis die half historisch, half legendarisch is; zij wordt door de traditie, die onder de Achemieden vaste vorm kreeg, koningin van Assyrië en Babylonië genoemd; in deze functie verrijkte zij Babylon met trotse gebouwen en scheppingen, zoals de hangende tuinen, die onder de wereldwonderen gerekend worden; zij onderwierp aan haar heerschappij – bij haar veroveringen was haar schoonheid een machtig wapen – alle omliggende landen tot Egypte, Syrië en Ethiopië toe. Een nederlaag bij de Indus zette haar veroveringen stop. Na een regering van 42 jaar zag zij zich genoodzaakt het rijk aan haar zoon Ninias over te laten. Fascikel 25 2463