Moeder van God mee vermengen; deze was hun nochtans een absolute onbekendheid. Hun godin Derketo noemden zij ook de koningin van de hemel; zij spraken over haar alsof zij alle wijsheid en genot op de aarde gebracht had, maar dat haar aanhangers haar vervolgens niet meer teruggekend hadden, dat zij alles had voorzegd, ook dat zij in het water zou nederdalen en als een vis weerkeren, en daarna eeuwig met hen blijven. Dit is ook, beweerden zij, zo geschied, enz. Haar dochter die zij in de heilige dienst ontvangen had, was Semiramis, die de wijze en almachtige koningin van Babylon werd, zoals zij deze kwalificeerden. Eigenaardig genoeg, terwijl zij spraken, zag ik de hele geschiedenis van die godinnen, hun oorsprong en hun leven, en vandaar dat ik in dat visioen gedurig in een groot ongeduld verkeerde om die wijsgeren hun grove dwalingen onder het oog te brengen. Het leek me een echte stommiteit van hun kant die valsheden niet handtastelijk aan te voelen en ik dacht gedurig: “Het is toch zo eenvoudig, zo klaar; ik zal het hun eens duidelijk gaan maken.” Maar daarna sprak ik weer bij mezelf: “Moei er u niet mee; die geleerde mannen moeten het toch uit zichzelf begrijpen en inzien.” (zoniet, ze kunnen het weten!). En zo kwelde ik mijzelf gedurende dit gesprek meerdere uren lang, en nu weet ik er zo weinig behoorlijk van te vertellen. 1273. Jezus toonde hun klaar al hun dwalingen en dwaasheden aan. Hij verhaalde hun de geschiedenis van de schepping, van Adam en Eva, van hun val in de zonde, van Kaïn en Abel, van de kinderen van Noë, van de Babylonische torenbouw, van de afscheiding van de bozen en de aangroei van hun steeds groter goddeloosheid, en hoe zij, om de band met God, van wie zij afgevallen waren, te herstellen, allerlei goden uitgevonden hadden, maar door de Fascikel 25 2466