boze geest misleid en op de donkerste dwaalwegen gebracht waren. “De belofte van het zaad van de vrouw,” vervolgde Jezus, “dat de kop van de slang moest vertreden, loopt (als een draad) door al uw verdichtsels, uw vruchteloos streven en pogen en heilloze toverwerken. Hieruit zijn de menigvuldige personages ontstaan, die de wereld het geluk moesten aanbrengen, maar niets dan groter zonden en gruwelen opgehaald hebben uit de onreine bronnen waaruit zijzelf geschept zijn.” Jezus sprak ook van de afzondering en uitverkiezing van Abraham en van de ontwikkeling van de stam der Belofte, van de leiding, opvoeding, reiniging en verbetering der kinderen van Israël (door God). Hij sprak over de profeten, over Elias en diens voorzegging en over de tegenwoordige tijd, waarin alles op het punt stond in vervulling te gaan. Hij sprak zeer eenvoudig, overtuigend en indringend, zodat voor enige wijsgeren een groot licht opging, terwijl anderen zich in hun verwarde verdichtsels weldra weer verloren. Jezus sprak tot één uur met hen en ik voorzie dat enigen hunner geloven zullen. Zij zitten echter in hun spitsvondige verklaringen van allerhande verwarde, gekke denkbeelden nog zeer verstrikt. Maar Jezus heeft in hun geest toch een licht doen opgaan, doordat Hij er hen op gewezen heeft dat nog altijd een spoor, min of meer juist, van Gods plannen met de mensen, in de gevallen mensengeslachten, in hun ontwikkeling en geschiedenis overgebleven is; doordat Hij hun aangetoond heeft hoe zij, in een rijk van duisternis en verwarring levend, gegrepen hebben, hun toevlucht genomen hebben naar de Fascikel 25 2467