Jezus had alleen de leerling Jonas en een leerling uit Dabrat bij zich. (Deze laatste heeft zij bij de overvaart – nr. 1237 – vergeten met de anderen te noemen. In dit nr. 1237, zie fasc. 24 is Jonas te verstaan onder de aanduiding ‘Cyprische jongeling’). Jezus werd nogmaals verzocht om met de landvoogd te spreken, maar Hij sloeg het verzoek (voorlopig) af en ging ongeveer een half uur westwaarts van Salamis in een rijk en vruchtbaar landschap (reeds volop in de vruchtbare middelvlakte van Cyprus, de vlakte Messaria). Daar lag een soort verstrooid boerendorp met vele boerderijen en het volk werkte overal in de oogst. Het waren meestendeels Joden, wier velden hier schijnen te liggen; het gewest is zeer aangenaam en het wordt anders bewerkt dan bij ons. De oogst groeide op zeer hoge ruggen of bermen als op wallen, en hiertussen strekten zich diepe weigronden uit met veel vruchtbomen, inzonderheid met olijven beplant en omringd. In deze weigronden graast veel vee, doch binnen afsluitingen, zodat het zich mooi in de schaduw bevindt en aan de oogst geen schade kan toebrengen. Ook verzamelt zich in deze diepe weiden water Fascikel 25 2477