Alleen enkele beken in het hoogste gedeelte van de Troödos drogen  nooit uit in hun bovenloop.  Zelfs de Pedias en de Djalias staan in de  zomer maandenlang droog.    Om water te hebben verzamelt men het in voorraadputten in de  regentijd.  Deze valt samen met de winter, zoals in Palestina; het klimaat  is overigens geheel hetzelfde als in het H. Land; de regenval is er ook het  sterkst in de bergstreken, vooral in het Troödosgebergte en in dit  gebergte is zelfs de sneeuwval aanzienlijk.    In het zuid‐, vooral zuidwestgedeelte van het eiland zijn de beken rijker  van water voorzien.  Het verbruik ervan is door staatswetten en aloude  gebruiken en rechten geregeld.     Oudtijds was Cyprus zeer bebost.  Na eeuwen van Arabisch en Turks  Vandalisme en bosuitrooiing was het nog 17 % met woud bedekt.    In deze eeuw is die oppervlakte weer verdubbeld, maar nog vragen zeer  vele voor bos geschikte delen van het land om beplanting.  De  voornaamste bomen zijn: 3 soorten van pijnbomen of sparren.    De cipres vindt men vooral in het noordelijk gebergte, doch ook in de  Troödos, waar de terpentijnbomen eveneens talrijk zijn.  Pogingen  worden aangewend om vooral de cederboomwouden uit te breiden.    Ook verdienen vermelding: de eik, platanus, acacia, olijf‐ en St‐ Jansbroodboom, de terebint‐, mastik‐ en elzenboom, de populier, de  jeneverstruik, de mirte, enz.     Van februari tot mei toveren de wilde bloemen de vlakten van Cyprus  om tot een paradijs dat de ogen verrukt.  Is hier de bloeitijd voorbij, dan  begint hij in de hogere zones.    De herfst heeft zijn eigen bloemen.    Bloemen die hier zeldzaam zijn en grote zorgen vergen, zoals jacinten,  anemonen, ranonkels en de geurige Hennaplant (Cyprusbloem) groeien  daar in het wild; ze herscheppen velden en berghellingen tot grootse  bloembedden.    De gele welriekende Cyprusbloem die in trossen groeit zou een  bijzondere beschrijving verdienen, omdat ze zeer eigen is aan Cyprus en  Fascikel 25 2490