Herodes heeft er kopermijnen in pacht gehad.  Er waren er op meerdere  plaatsen van het eiland.  Katarina spreekt van de kopermijnen bij Chytrus  en het koper wordt tot heden toe op het eiland ontgonnen.   - Misschien heeft het eiland er zijn naam aan te danken, is hierboven  gezegd.  In acht genomen dat de ‘C’ in het woord Cyprus de waarde  heeft van een ‘K’ zowel in het Latijn als het Grieks, begrijpt men hoe  Koper en Kuper (Kupros) hetzelfde woord zijn.    - Toch menen anderen dat de aan Cyprus specifiek eigen Cyprusbloem,  de Hennaplant, in het Hebreeuws Kofer, Koper, Kuper, aan het eiland  zijn naam gegeven heeft.    - En weer anderen menen dat Cyprus zijn naam kan gegeven hebben  aan dit metaal, aan die plant die men daar zo overvloedig vond.  Zelfs  zou het koper eerst op Cyprus zijn ontdekt.     Om die overvloed en rijkdom heette het eiland ook ‘Makaria’, d.i.  ‘gelukkig land’.  Dit bleef zo, buiten beschouwing gelaten de tijd dat de  Mohammedanen er de heersers waren, tot het einde van de  heerschappij der Venetianen (1571).    Met de Turken deed de armoede er haar intrede.    Na de overname van het bestuur door de Engelsen, kwam verbetering in  de toestand.  Nieuwe bossen werden aangelegd; de besproeiing van de  Messariavlakte verbeterd en men won er weer rijkelijk olie, gezochte  wijn en graan, katoen of boomwol, bouwhout, terpentijn,  oranjeappelen, wol en zijde.    Aan het einde van hun heerschappij bleef nog onzeglijk veel te doen.   Nog wachten grote stukken braak land op bewerking, vele bergen op  bebossing, verwaarloosde waterleidingen op herstelling, moerassige  gronden, die door hun uitwasemingen de omgeving ongezond maken  op drainering en drooglegging.  Buiten deze plaatsen en sommige  districten bij de kusten is het klimaat van Cyprus gezond.   In 59 vóór Christus maakten de Romeinen zich van Cyprus meester  onder voorwendsel dat de Egyptische koning de zeerovers begunstigde.    Hun landvoogd resideerde te Pafos.    Paulus bekeerde er de proconsul Sergius.    Fascikel 25 2492