Hierop antwoordde Jezus hun dat het Beloofde Land niet alleen in Kanaän bestond, maar dat men het Rijk Gods tot zich kon trekken, in zijn hart tot stand kon brengen, en dat men dus waarachtig niet zo lang in de woestijn rond hoefde te dwalen (cfr. Lk. 17, 20-21). En Hij vergde van hen, aangezien zij Mozes zulk een verwijt van zijn omzwervingen maakten, dat zij zelf niet lang in de woestijn van de zonde, op de dwaalwegen van het ongeloof en het morren verloren zouden lopen, maar de kortste weg van de boetvaardigheid, van de doop en het geloof zouden inslaan. Ik kwam hierop in een groots visioen over de zwerftocht van de Israëlieten in de woestijn en ik zag dat jaarlijks vele sterfgevallen en geboorten plaats hadden, en stond verbaasd over zulk een vermenigvuldiging. Ik vernam ook nauwkeurig hun getal, de redenen en de betekenissen (van dit getal en allerlei gebeurtenissen), maar ik ben dit alles weer vergeten. Hier op Cyprus hebben de Joden zich menigvuldig met de heidenen vermengd, met dien verstande echter, dat de heidenen Joden geworden zijn. Mij werd ook het doel bekend gemaakt waarom Jezus naar Cyprus gekomen is, en ik zag dat het Hem erom te doen was meer dan 500 zielen te winnen, Joden en heidenen die Hem gedeeltelijk nu zullen vergezellen, gedeeltelijk later volgen, en dat alle overigen Hem zullen vergeten. Gedurende Jezus’ verblijf op Cyprus brak ook de oorlog tussen Herodes en zijn schoonvader Aretas uit, en dáárom was Macherus versterkt geworden. Ik geloof dat Jezus ondertussen uit het oog verloren, om niet te zeggen vergeten werd. Fascikel 25 2496