de neus (tussen de ogen) neerdaalde en zich van daar weer omhoog boog boven de met parelen versierde oren. De muts was mazig (als kant) en doorstrengeld met haarvlechten, parelen en allerlei sieraden. Zij droegen mantels die van achteren breed neerhingen. Zij hadden kinderen bij zich wier enige kleding bestond in een baan of stuk stof, dat dwars van de ene schouder over de borst neerdalend, het middellijf bedekte. Deze vrouwen hadden hier reeds meer dan 3 uren op Jezus staan wachten. (Voor vrouwelijke, overdadige opschik, zie fasc. 15, nr. 541, voetnoot 259). 1302. Bij Barnabas was een soort maaltijd bereid. Nochtans ging men niet aan tafel, maar men bood iedereen wat spijs aan op een plankje, zoals men deed op de schepen. Hier waren vele oude mannen verzameld, en onder hen was ook de oude geleerde rabbijn, die Jezus in de synagoge genezen had. De vader van Barnabas is een forse, brede en kerngezonde grijsaard; het is hem aan te zien dat hij in het hout werkt. Alle mannen van die tijd waren veel sterker dan de mensen van tegenwoordig. Fascikel 25 2531