1303. De bron heeft meerdere wateraders (3 ervan lopen naar de rivier Pedias, zie nogmaals kaartje hierna of grote kaart 3). Een andere vloeit door de waterleiding naar Salamis; de baden van de heidenen zijn aan de andere zijde; dit water vloeit ook naar de werkplaatsen van de smeden; aanstonds, na de vijver, waarin het opgevangen wordt, vormt het een klein meer, waar het weerom uit wegvloeit. Ook noordwaarts, waar Jezus naartoe ging, vloeit water uit deze bron; het loopt nu eens onder de grond, dan weer door leidingen van laag muurwerk. (Dit noordwaarts lopen van water, zal wel rivierverwarring zijn, zie  VOORREDE, nr. 11.  Wellicht daalt nog een beekje neer, of de beek of  de noordhelling van het gebergte moet bedoeld zijn).    De doopbron was onmiddellijk bij de eerste opvanging(-vijver) van de bron, en gelijk te Salamis ingericht. Jezus onderwees de Joden en heidenen afzonderlijk. Ik heb Hem ook met enige leraren over de besnijdenis horen spreken. Ik hoorde Hem zeggen dat men ze de heidenen niet moest opdringen (fasc. 9, nr. 221, voetnoot 26), tenware dat zijzelf er om verzoeken. Anderzijds konden zij van de Joden ook niet eisen dat zij in hun synagogen zouden toegelaten worden, want men moest de ergernis vermijden en God er voor bedanken dat zij de afgodendienst verlieten en het Heil verwachtten. Men moest hun in de plaats verstervingen aanraden, zoals de besnijdenis van het hart en van alle kwade driften. Hij zou er voor zorgen dat zij apart onderricht en eigen godsvruchtoefeningen kregen. Fascikel 25 2533