Bellapaïs noemt zij een verrukkelijk dorp, gelegen in een toverschone omgeving, (dans un site féerique, inoubliable). Het ligt vreedzaam te dromen in het zicht der oneindigheid: (Bellapaïs rêve paisiblement devant l’immensité). Zijn ligging is van een uitzonderlijke schoonheid. Verheven op een loodrechte klip in het zicht van het Taurusgebergte (in Zuid-Turkije), verloren tussen de bergtoppen Buffavento en St-Hilarion in een beboste bocht van het Keryniagebergte, beheerst het een smalle kustvlakte die neerglijdt vanaf het klooster tot de zee, als het ware meerukkend in zijn val tuinen, olijf- en St-Jansbroodbomen, palmen en populieren … Van op het terras van de kloosterslaapzaal is het vergezicht bewonderenswaardig. Zonder verzadigd te worden laat men zijn blik dwalen in eindeloze verten, naar groene en blauwe horizonten, op de zeesteden aan de noordkust, op de met kastelen en vestingen bekroonde bergtoppen in het zuiden. Te of bij Mallep vermeldt de zienster de joodse begraafplaats; overigens was Mallep een zuiver-joodse stad. Op een geringe afstand, op een plaats die nu Voenoes heet (Voenoes-Bellapaïs) is een archeologische situs ontdekt die doorzocht werd tussen 1930-1940; ze dateert uit het 3e millenium en heeft ons het beschavingspeil in dat verwijderde tijdperk uitgeleverd. In ‘The Island of Cyprus’, blz. 99 ziet men een rituele vaas afgebeeld met het onderschrift: Ritual vase from early bronze age, cemetery of Voenoes- Bellapaïs. Ook zijn onder het klooster zelf ruime kelders. *** Zoals K. ook de aandacht vestigt op het goede overvloedige water van de bron van Mallep, zo hebben ook reizigers en schrijvers melding gemaakt van de voortreffelijke bron van Bellapaïs. Fascikel 25 2538