Genezing van drie blinde kinderen. 1310. ‘s Middags woonde Jezus met de leerlingen een maaltijd bij in het huis van de overste. Drie blinde knaapjes van 10 tot 12 jaren werden door andere kinderen binnengeleid; zij speelden op fluiten en op een ander aan de mond gehouden instrument en zij regelden er de tonen op met de vingeren; het was geen fluit, het had een ronkende, zoemende toon, gelijk een mondharmonica. Daar tussenin zongen zij ook met een welluidende stem. De ogen van de blinde kinderen stonden open, maar het scheen alsof zij de staar of een schel op de oogappel hadden. Jezus vroeg hun of zij niet gaarne het licht zouden zien, om deugdzaam en vlijtig de wegen van de gerechtigheid te bewandelen. Zij antwoordden vol vreugd en verwachting: “Heer, indien Gij ons helpen wilt, Heer, help ons! Wij zullen doen wat Gij beveelt!” Nu zegde Jezus: ”Leg uw schalmeien neer.” En Hij plaatste ze vóór zich, Hij bracht zijn duimen aan zijn mond en streek deze vanaf de ooghoek (bij de neus) over de ogen naar de slapen, en dit bij elk van de kinderen. Dan nam Hij een schotel met vruchten van de tafel, hield hun deze voor en vroeg hun: ”Zien jullie dit?” en Hij zegende ze en gaf hun de vruchten. Verstomd en bedwelmd van geluk keken zij vreugdig rond en vielen wenend voor Jezus’ voeten neer. Er was een grote ontroering, vreugd en verbazing in de gehele vergadering. De knaapjes ijlden met hun gidsen vol vreugd de zaal uit en de straten op naar hun ouders, en aanstonds ontstond in de gehele stad een grote opschudding en de kinderen keerden met hun Fascikel 25 2548