Het is belachelijk dat ik in mijn visioenen telkens opnieuw  verwonderd ben over de namen.  Dan komt ook de bedenking in mij  op: moesten de mensen van daar de namen van onze Westfaalse  dorpen horen, dan zouden die ongewone namen door hun klank niet  minder hun bevreemding wekken.   Ik heb deze morgen en nu bij deze uitstap gezien dat de oogst geëindigd is, en de mensen de schoven die zij voor de armen bestemmen, op hopen stapelen. 1314. Gedurende geheel deze wandeling onderrichtte Jezus de heidense wijsgeren, nu eens al gaande, dan somtijds ook vertoevend op een aangename plaats. Hij sprak hun over het volslagen bederf van de mensen vóór de zondvloed en het behoud van Noach (= Noë). Dan over het nieuwe bederf na Noach; over de uitverkiezing en roeping van Abraham en zijn geslacht, die door God zelf afgezonderd, geleid, ontwikkeld en bestuurd werden tot op het tijdstip waarop de beloofde Vertrooster eruit zou kunnen voortspruiten. De heidenen verlangden vele ophelderingen en kwamen voor de dag met menig grote naam van oude godheden en helden; zij somden de weldaden op die men hun toeschreef. Maar Jezus antwoordde hun dat alle mensen, de een in meerder, de ander in minder mate, natuurlijke gaven ontvingen en dat zij met hun gaven en wijsheid menige wenselijke ontdekking of nuttige uitvinding deden, die tijdelijk nut en gemak aanbrachten, maar dat uit deze verbeteringen tevens vele ondeugden en gruwelen voortsproten. En Hij toonde hun hoe die volkeren, niettegenstaande het vernuft van die grote mannen, in de afgoderij verzonken en grotendeels ten onder gegaan waren. Fascikel 25 2554